Weten jullie het nog? De meiden, manlief en ik gingen voor het eerst samen skiën! Hier lees je mijn blog met alle voorbereidingen waarin ik ook jullie tips heb toegevoegd. Onze eerste skivakantie begon alleen net even anders. Die pizzapunt die nodig is om van de berg af te glijden heeft nogal wat tranen doen rollen, dus ik wil wel eens weten hoe die skilessen erbij jullie uitzien? Is dit nu echt zo’n halleluja-verhaal?
Ik had een hele rooskleurige voorstelling gemaakt van onze skivakantie. Het beginnetje liep alleen heel anders dan ik had verwacht. Menig klein kotertje op de berg opende mijn ogen en ik zag een veel realistischer beeld opdoemen.
Na onze nachtelijke rit en zoete kindjes op de achterbank, kwamen we veel te vroeg aan in het hotel. Geen Zimmer frei voor ons, dus we moesten wachten. Daar zaten/lagen we ergens achteraf in de lobby steeds weg te dommelen in een grote oren fauteuil of bank. Bobbie presteerde het zelfs om te gaan slaapwandelen en in de eetzaal al huilend wakker te worden!
Na alle skiattributen gehuurd te hebben en de klasjes te hebben geregeld gingen we de volgende dag op tijd en met goede moed van start. De eerste vijf minuten was alles nog fris en fruitig, maar de donderwolken doemden op, want de een na de ander begon te huilen! Voeten zeer, tenen koud! Mam, ik kan het niet, saai, eng, alles passeerde de revue!
Nova huilde die eerste ochtend zelfs twee uur aaneengesloten en stak daarmee de andere kleine leerlingetjes ook aan. De juf stelde voor dat ik er de volgende dag bijbleef. Wellicht hielp dit als mama aan haar zij was. Al kou kleumend stond ik daar te kijken naar een treurige Nova. De juf hoorde ik steeds geprikkeld ‘Nowa’ (Nova) roepen en ze maakte daarbij een draaiende beweging voor haar mond. Zo van: “Doe verdorie die mond op slot”. Niet dus, het was kommer en kwel, niets mocht baten.
Ook Bobbie de oudste had er duidelijk geen plezier in! Zij vond het saai en kinderachtig (ze was de oudste van de groep). Uiteindelijk, na de zoveelste krokodillentranen, bezweek papa en gingen we in beraad, want dit was nou niet echt sneeuwpret.
Zo afgesproken gingen we dag drie met z’n allen op pad. Daar stonden we op de blauwe piste, die zij al kende van de klas en wat bleek….
De meiden hadden hun Schwung gevonden hoor;) Kindjes al lachend bochtjes draaiend achter mij aan en Nova skiede met papa hand in hand van die blauwe piste af.
Al hangend met Nova tussen m’n benen in de sleeplift gingen mijn ogen toch wel open hoor. De één na de ander kind zag ik huilend in een klasje zitten en wanhopig mama roepen. Toen bedacht ik me: “Is dit nu echt zo rooskleurig wat mij is verteld op het schoolplein?”
Ik ben heel benieuwd wat jullie ervaringen zijn met skiles op vakantie. Ik heb nu namelijk een andere strategie bedacht voor volgend jaar. De meiden gaan thuis op les en op vakantie gaan we gezellig samen de piste af.
Uiteindelijk was deze vakantie wat mij betreft eentje om nooit te vergeten. Wat is het speciaal en bijzonder om samen alle (blauwe) pistes af te gaan, in liften te zitten en te kijken naar het mooie uitzicht. Lekker warm te worden in een hutje en de zoveelste versnapering te eten of te drinken. Iedereen frank en vrij en ontspannen. Echt quality time samen!
Barbara
- Kom je mij volgen op Instagram: barbara.vanschaik? Daar plaats ik geregeld outfitfoto’s en ook krijg je soms een kijkje in mijn leven.
- Meer blogs lees je hier terug
- Hup naar buiten! - 25 april 2019
- DARLIN opgelet! Jij kunt deze stoere outfit winnen! - 15 april 2019
- Making summer memories in Indian Blue Jeans - 12 april 2019
No Comments