VROUWEN KOMEN VAN VENUS, MANNEN VAN MARS
De eerste keer dat ik kennis maakte met de wereld van de kinderkleding was tijdens de zwangerschap van mijn vrouw.
Ik had voor dat moment nog geen seconde stil gestaan bij kleding voor kinderen. Ik merkte aan mijn vriendin dat zij eigenlijk al een hele duidelijke mening en voorkeur had voor kinderkleding. Dit werd vooral zichtbaar wanneer er bezoek met leuke pakjes aan kwam zetten. De kledingstukken die erg in de smaak vielen werden opgehangen. Kleding die minder in de smaak viel, werd in een bak gedaan. Het viel me ook op dat alles wat ik leuk vond in die bak verdween. Dit waren vooral kledingstukken met vrolijke plaatjes van tekenfilmfiguren. Ik snapte niet waarom mijn vrouw nou precies die kleding in de (“deze gaat naar de oppas oma”) bak stopte.
Mijn vrouw vindt het altijd leuk als ik me met kinderkleding bemoei. Tenminste zo noemt zij het. Maar eigenlijk bedoelt ze gewoon dat het mij moet opvallen als de kinderen iets nieuws aanhebben en dat ik daar vervolgens complimentjes over moet geven. Want als ze echt zou willen dat ik me met de kleding van de kinderen zou bemoeien, zou ze geen complete setjes kleding klaar leggen op de dagen dat ze moet werken.
Ik heb ooit een kaartje mee genomen van een webshop die allemaal coole retro kindershirtjes verkocht van My little Pony, Troetelbeertjes, Batman, G.I. Joe, Transformers, enz. Ik liet trots het kaartje aan mijn vrouw zien. Ik vertelde dat ze er allemaal leuke shirtjes voor de kinderen hadden en dat we er een paar moesten bestellen. Ik zag dat mijn vrouw haar best deed om enthousiast te regeren. Maar ik voelde het al. Haar reactie was erg onnatuurlijk. Ik herkende haar soort reactie eigenlijk gelijk. Ik geef zo’n reactie namelijk altijd als mijn kinderen vragen hoe hun zelf gebakken koekjes smaken. Ze zijn bijna niet binnen te houden, maar omdat ik mijn kids niet wil kwetsen en trots op ze ben zeg ik dat ze lekker zijn, om vervolgens stiekem het koekje uit te spugen. Ik voelde het goed aan. Toen ik namelijk een paar dagen later het kaartje vroeg, omdat ik samen met haar wat shirtjes wilde bestellen, was het kaartje nergens meer te vinden. Mijn vrouw had geen idee waar die was terwijl zij had beloofd het kaartje toch echt te zullen bewaren.
In mijn gedachte bestond kinderkleding altijd uit kleding met felle kleuren en leuke printjes. Ik kwam er langzaamaan achter dat dit niet klopte. Het blijkt dat mannen namelijk een hele andere mening hebben over wat nu smaakvolle kinderkleding is. Ik ben er achter dat vrouwen hun kinderen het liefst in mini volwassen outfits kleden. Dus gewoon kleding wat in de modebladen te vinden is, maar dan in het klein. Zo komt het geregeld voor dat mijn zoon Sam er hipper uit ziet dan dat ik er bij loop. Een soort mini Jan Kooijman of mini Justin Bieber in m’n huiskamer. Dit werkt hetzelfde bij mijn dochter Puck. Die loopt er de ene dag bij als een stoere mini-rockchick en de andere dag weer als een mini soapster. Ik merk ook dat deze kledingsmaak bij vrouwen zich al vroeg ontwikkelt. Zo hoef ik echt niet met een Hello Kitty jurkje aan te komen bij Puck. Die zal dan zeggen dat het leuk is als pyjama of als cadeautje voor haar kleine nichtje. Bij mannen ontwikkelt zich deze smaak voor kleding gelukkig niet. Sam loop het liefst in een shirt van Spider-Man of in een shirt van een voetbalclub. Daar combineert hij het liefst zijn Turtles onderbroek en zijn Cars pet bij. Ik hoor soms dat mijn vrouw een soort ontmoedigingsbeleid voert over zijn kledingkeuze met onze zoon Sam. Ze spreekt dagen af wanneer hij deze kleding mag dragen. Dit zijn meestal de dagen dat hij naar zijn oma gaat of dat mijn vrouw zeker weet dat hij het huis niet uit komt.
Als man begrijp je dat je zoon graag in dit soort kleding loopt. Als ik zou mogen kiezen zou ik ook een shirt van mijn favoriete computerspelletje aantrekken en een leuke trainingsbroek van bijvoorbeeld ADO Den Haag lopen. Het probleem is alleen dat ik dan zeker weet dat mijn vrouw nooit meer naast mij loopt en dat ik nooit meer in gezelschap buiten kom. Ik heb me dus aangepast. Wat ik echter wel doe is mijn zoon kleden zoals ik dat wil. Op papa dagen loopt die er bij als een echte stoere vent! Skylander rugzak, Superman shirt, Cars pet, voetbalshirt, minions onderbroek en schoenen die hij zelf uit mag kiezen. Vaak kiest hij voor zijn regenlaarzen of afgetrapte gympen! Met Puck lukt het me helaas niet. Ik kan alleen maar pyjama’s vinden met gezellige printjes er op of een Frozen jurk. Toch weet ik zeker dat we zulke kleding in huis hadden. De vraag is alleen wie deze kleding nu in de (“deze gaat naar de oppas oma”) bak stopt, Puck of mijn vrouw.
Maikel
- lees hier meer van Maikel: papa blogt.
- De hit van deze zomer: de hangstoel - 6 februari 2024
- Vloerkleden en spugende honden… - 2 februari 2024
- Van wijd tot strak: ontdek de verschillende soorten broekmodellen voor vrouwen - 3 augustus 2023
No Comments